Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Bölümü Öğretim Üyesi Prof. Dr. Kâmil Orhan’ın konuşmacı olduğu, dijital dönüşümün kimlik, aidiyet, davranış kalıpları ve aile ilişkileri üzerindeki yansımaları kapsamlı şekilde değerlendirildiği konferansta, sosyal medyanın bireylerin kendini ifade biçimlerini dönüştürdüğü vurgulandı. Dijital kimliklerin, gerçek kimliklerle çelişebilen yeni roller ve beklentiler oluşturduğu belirtildi. Sürekli çevrim içi olmanın beraberinde getirdiği dikkat dağınıklığı, dijital yorgunluk, duygusal tükenmişlik ve çevrim içi imajı koruma kaygısının altı çizildi.

Prof. Dr. Orhan, sosyal medya bağımlılığının belirginlik, duygu düzenleme, tolerans, yoksunluk ve nüks gibi boyutlarıyla giderek daha görünür bir sorun haline geldiğini ifade etti. Geleneksel aile içi etkileşimlerin yerini giderek bireysel ekran zamanının aldığını, aile olmanın bir tür “birlikte yalnız” (alone together) olma durumuna büründüğünü ve bunun sosyal izolasyon ile duygusal mesafe gibi sonuçlar doğurabildiğini belirtti. “Dijital ebeveynlik” ve “dijital aile” kavramlarının önem kazandığını vurgulayan Prof. Dr. Orhan, ailelerin teknolojiyi bir iletişim aracı olarak doğru kullanmaları halinde uzun mesafe ilişkileri, eğitim süreçleri ve ortak planlamalarda önemli avantajlar yaratabileceğini ifade etti. Dijital dünyanın sunduğu imkanların yanında risklerinin de bulunduğuna dikkat çekerek araç-amaç dengesinin korunması gerektiğini belirtti.

Konferans, katılımcıların sorularının yanıtlanması ve konuya ilişkin katkıların paylaşılmasıyla sona erdi.